 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Пачыналася замежжа за мяжою,
А яна, як і дзяржаўная,
Мяжа
Хоць была крыху шырэйшай ад гужа,
З насьцярогай сустракала ўсё чужое.
Пераходзілі мяжу бязь візы куры,
Прапаўзалі сьлепавокія краты,
І садзіліся сарокі на платы
Прадстаўніцамі лясное агэнтуры.
На мяжу зьлівалі ўсё
І ўсё ссыпалі,
На мяжу валілі дружна ўсе лам’ё,
Тут сышліся і маё і не маё,
І адно з адным хапаліся ў запале.
І дзядоўнік лапушыўся аблавуха,
Да замежнага асоту лебяда
Падавалася,
А па вясьне вада
Зрушыць слуп памежны
Спрабавала глуха.
Слуп укопвалі глыбей
І ў самым нізе
Прыбівалі крыжавіну,
Каб зь зямлі
Ані злосьць, ні зайздрасьць не змаглі,
Быццам раілі:
Як можаш – караніся!
Падпярэзваліся межамі гароды,
Як аграрныя дзяржавы сапраўды,
І лацьвей гурок з замежнае грады
Адшчыкнуць,
Не запытаўшы ў мытні згоды.
Бо смачней усё замежнае заўсёды...
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
